ავტორი: ბექა სუხიტაშვილი
ბათუმის მე-13 კინოფესტივალი წარმატებით დასრულდა. მაყურებელს შესაძლებობა ჰქონდა ენახა 40-მდე მხატვრული ფილმი სხვადასხვა სექციიდან. წარმოგიდგენთ ნანახი ფილმების ყველაზე საინტერესო ხუთეულს.
-
“რეი და ლიზი”, რეჟ: რიჩარდ ბილინგჰემი
ბიაფის ჟიურის გადაწყვეტილებით კინოფესტივალის გრან-პრი სწორედ ამ ფილმს გადაეცა. ამავე ფილმის შემსრულებელი ელა სმიტი გახდა “საუკეთესო მსახიობი ქალის” ჯილდოს მფლობელი.
ფილმის პერსონაჟები იდეალურად გადმოსცემენ ტეტჩერის ინგლისის განწყობას და იმის გათვალისწინებით, რომ “რეი და ლიზი” რეჟისორის სადებიუტოა, ნამდვილად შთამბეჭდავი და ძლიერი ნამუშევარია. კადრების აგება, ფერთა პალიტრა, განწყობა – ფილმი, რომელიც კიდევ დიდხანს ემახსოვრება ბათუმელ მაყურებელს.
-
“ალმოდებული”, რეჟ: ჩენ-დონ ლი
ფილმის ცენტრში ახალგაზრდა ჯონ-სუ დგას, თავისი შინაგანი ქაოსით, ფიქრებითა და მოვლენების გაგებით. ის სამყაროს მისტიკურ, დამაბნეველ, დეპრესიულ ადგილად აღიქვამს იმედისა და მომავლის გარეშე.
ყველანაირად უნდა ვეცადოთ დავინახოთ, აღმოვაჩინოთ რეალობის მიღმა, მოუხელთებელი, შეუცნობელი შეგრძნებები, ის რასაც კინო თავისი არსით ემსახურება და იმას რასაც ლი “ალმოდებულში” აკეთებს.
-
“ველური მსხლის ხე”, რეჟ: ნური ბილგე ჯეილანი
თურქი დიდოსტატის, ჯეილანის მერვე მხატვრულმა ფილმმა კანის კინოფესტივალზე თხუთმეტწუთიანი ოვაცია დაიმსახურა.
ქეილანი მისთვის დამახასიათებელი ინტენსიური დიალოგების ფონზე ძერწავს გარემოსა და პერსონაჟების მელანქოლიურ, სევდიან, უპერსპექტივო, კომიკურ ატმოსფეროს. ცხოვრების ილუზორული წრებრუნვას თავს ვერავინ აღწევს, ახალგაზრდა სინანი მამის დაწყებულ უაზრო საქმიანობას აგრძელებს: ჩადის ღრმა ჭაში და თხრას იწყებს, ჭის თხრას, რომელშიც წყალი არასოდეს ამოვა.
-
“სახლი, რომელიც ჯეკმა დაანგრია”, რეჟ: ლარს ფონ ტრიერი
ტრიერმა საკუთარი თავის ლიმიტს გადააბიჯა ახალი ნამუშევრით. ბრუტალური, ძალადობრივი, დამანგრეველი – ტრიერის ფილმების ამ სიტყვებით მოხსენიება აქამდეც შეგვეძლო, თუმცა ამ შემთხვევაში სიტუაცია კიდევ უფრო მძიმდება: რეჟისორი არავის და არაფერს აღარ ინდობს.
-
“ლაზარესავით ბედნიერი”, რეჟ: ალიჩე რორვახერი
ფილმი ბიაფზე სამი პრიზით აღინიშნა: “საუკეთესო რეჟისურა“, “საუკეთესო მსახიობი კაცი“ და კინოკრიტიკოსთა სპეციალური აღნიშვნა.
რორვახერი თავიდან ერთ ჩაკეტილ სინამდვილეზე გვიყვება, სოფლის მაცხოვრებლებზე, რომლებიც მატყუარა ბატონის ქვეშ მონებად ქცეულან და წარმოუდგენელ სიღარიბეში ცხოვრობენ, ხოლო ფილმის მეორე ნაწილში საზღვრები ფართოვდება და თანამედროვე იტალიაში გადავდივართ. ირგვლივ ყველაფერი იცვლება ლაზარეს გარდა და შეუძლებელიცაა შეიცვალოს, რადგან სიკეთე და სიყვარული მუდმივია.
